Grotemensenlucht

de pijp van de Hemcentrale tekent
witte wolken op het babyblauw
ze golven als een watertrap
voor zalm in het Maaskanaal
een sproeier van stoom

op mijn rug zie ik ze drijven
de barbapapa’s aan het firmament
zich vullen, vormen, rekken en verdwijnen
hemelse onschuld, vrije vogelachtigen
witte was
aan de overkant kookt een fabriek die
stoomt uit vijfentwintig gaten
vijftig als op-zijn-kop ook mee mag doen
weerspiegelde walm in het water
wiegt een droom

als kind was ik boos op de knallen
van straaljagers botsend tegen mooie lucht
het kind aan mijn hand zwaait
naar de wolkenfabriek aan de horizon
die watten schildert

waar grote mensen spelen met atomen
kettingen rijgen van elementen
boven hun hoofden een donzige stort
een sliert van sprookjesfiguren
geheim niet prijs

Je kunt komen nu

Ik heb punaises door de vogeltjes geprikt
de kastjes zijn gepimpt met bordverfblauw

heb nog vanmorgen de tuin erop gewezen
dat je een voorkeur hebt voor zomerjurken

heb urenlang gewikt over mijn eigen kleren
tot op de hurken, de buik, mijn elfendertigste

de kou heb ik de hoeken uit gedreven
met slepende viool en drank in de bonbons

het wachten is alleen nog maar op jou
met vrees in de koelkast achter de tompoezen

Sicilië 2013

Ook nat kun je zien dat ze gepoetst zijn
onderhouden en klaar voor de reis
met zwartgeverfde touwtjes voor veters
de rechter iets beter gelukt, maar afijn

Het stof van de tocht is er afgespoeld
zolen, iets dunner nu, hebben voldaan
aan verwachtingen van een vader en moeder
stappers, netjes bedoeld en heel gebleven

Iemand heeft je voeten gezocht
dun steken ze uit vanonder een laken
de schoenen er niet overheen willen schuiven
te drogen gezet in het warme zand